Het pand werd rond 1750 gebouwd als woonhuis, met een klassieke opbouw van souterrain, bel-etage en meerdere verdiepingen onder een zadeldak. Door de eeuwen heen onderging het pand verschillende aanpassingen, waaronder wijzigingen aan vensters, het hijsluik en de achtergevel. Toch zijn veel waardevolle onderdelen behouden gebleven, zoals de oorspronkelijke balklagen, de marmeren gangvloer, de houten trapbalusters en de empirevensters.
De voorgevel is een voorbeeld van een klassieke Amsterdamse halsgevel, rijk gedetailleerd en verticaal geleed. De entree met 18e-eeuwse stoep, gesmede leuningen en monumentale voordeur vormt het statige middelpunt. De gevel wordt verder gekenmerkt door de 19e-eeuwse empirevensters met verfijnd houten kozijnwerk en sobere ornamentiek. Ankers, sierlijsten en een ingetogen ritmiek geven de gevel zijn monumentale kracht – ingetogen, maar onmiskenbaar aanwezig in het straatbeeld van de grachtengordel.
Bijzonder is dat de warmtepompen zijn geplaatst op de vliering
Het oudste onderdeel van het pand is de toegangsdeur naar het souterrain
In het souterrain zat vroeger een café. Op de houten balken zijn nog handgetekende illustraties te zien, vermoedelijk van bezoekers of personeel. Bij de entree liggen oude stoepplaten van Belgisch hardsteen, gebruikt om de vloer te beschermen bij het binnenrollen van zware fusten. Tastbare sporen van een levendig verleden.
De verduurzaming van Singel 393 toont hoe toekomstbestendig comfort en monumentale waarde samen kunnen gaan. Door de toepassing van vacuümglas, hoogwaardige isolatie en een hybride warmtepompsysteem wordt het energieverbruik sterk verminderd, terwijl de originele structuur en uitstraling van het pand behouden blijven.
Bijzonder is dat de warmtepompen zijn geplaatst op de vliering, een plek die normaliter ongebruikt blijft. Hierdoor zijn er géén wijzigingen zichtbaar aan het exterieur van het gebouw. Deze ingreep minimaliseert de impact op het monument en draagt tegelijkertijd bij aan de ambities voor een gasloze toekomst. Elke aanpassing is ontworpen om reversibel of zorgvuldig ingepast te zijn, zodat de geschiedenis van het gebouw niet wordt uitgewist, maar juist gerespecteerd en versterkt.
De transformatie van Singel 393 is het resultaat van een intensieve samenwerking, niet alleen met ontwerp- en uitvoeringspartners, maar ook met de diverse gebruikers van het pand. In het souterrain blijft een winkel actief tijdens de werkzaamheden. Op de bel-etage, waar voorheen een kapperszaak was gevestigd, wordt een nieuwe flexibele indeling gerealiseerd die zowel bewoning als kleinschalig werken mogelijk maakt.
Op de eerste verdieping is na het vertrek van de huurder ruimte ontstaan voor renovatie, terwijl op de tweede en derde verdieping een bewoner tijdens het gehele traject blijft wonen. Juist voor haar situatie is het ontwerp en de uitvoering tot in detail afgestemd, zodat overlast tot een minimum beperkt blijft. Dankzij dit intensieve overleg en heldere afstemming is een complex project met uiteenlopende belangen zorgvuldig in balans gebracht.
Aan de Amsterdamse grachtengordel, in het hart van de stad, is een rijksmonument uit ca. 1750 op zorgvuldige wijze verduurzaamd. Het pand, met zijn karakteristieke halsgevel en empirevensters, is door de jaren heen meerdere malen verbouwd, maar behield zijn historische waarde. Studio SAAM werd gevraagd om het wooncomfort en de energetische prestaties van het gebouw te verbeteren, met respect voor het monumentale karakter.
Het pand kent een gemengd gebruik, met zowel commerciële functies in de plint als bewoning op de bovenliggende verdiepingen. Binnen dit diverse gebruik is gezocht naar een duurzame en toekomstbestendige oplossing die recht doet aan zowel de historie als de veranderende behoeften van de gebruikers. Gevels en daken zijn van binnenuit geïsoleerd, originele kozijnen zijn voorzien van vacuümglas (Fineo), en warmtepompen zijn onzichtbaar weggewerkt op de vliering. Zo blijft het karakter van het pand behouden, terwijl het klaar is voor een duurzame toekomst.
